تحلیل میزان انطباق پهنه‌های بافت فرسودة شهری با پهنه‌های فقر ( مطالعه موردی: شهر قائم‌شهر)

نگاه صرفاً کالبدی بافت­های فرسوده موجب ضعف طرح­های نوسازی و بهسازی شده است. هدف از این پژوهش تحلیل انطباق محدودة بافت فرسوده با پهنه­های فقر در شهر قائمشهر است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی - تحلیلی است. داده‌های مربوط به مبانی نظری تحقیق به شیوة کتابخانه‌ای و اسنادی تهیه ‌شده و داده‌های خام پژوهش از بلوک های آماری شهر قائمشهر تهیه شده که بر اساس سرشمارى سال 1390 مرکز آمار ایران استخراج شده است. برای بی­مقیاس­سازی 36 شاخص­ فقر شهری از روش فازی در محیط نرم افزار Excel استفاده شده است. برای پهنه­بندی فقر از روش لکه­های داغ در محیط نرم افزار Arc Gis استفاده شده است. محدودة بافت فرسوده نیز از مطالعات طرح نوسازی و بهسازی شهر قائمشهر استخراج شده و مرز آن بر روی بلوک­های آماری ترسیم شده است. با انطباق محدودة بافت فرسوده و پهنه­های فقر نمایان شده است که پهنه­های وسیعی از فقر، در محدودة بافت فرسوده قرار ندارند،‌ این امر موجب می­شود که پهنه­های فقر یاد شده، از مزایا و تسهیلات مربوط به بهسازی و نوسازی، بازآفرینی و همچنین تخفیف و معافیت در پرداخت عوارض ساخت در محدودة بافت فرسوده محروم بمانند. در حال حاضر از کل مساحت بلوک های شهری 6/296 هکتار به بافت فرسوده اختصاص دارد، در حالی که 1178 هکتار در پهنة فقر جای گرفته است، بررسی­ها نشان می­دهد تقریباً بین 10 درصد از مساحت و جمعیت محدودة بافت فرسوده و پهنه ی فقر انطباق و هم­پوشانی وجود دارد. از این رو بازنگری در طرح بافت فرسوده و شناسایی محدوده­های جدید با به کارگیری روش­های دقیق­تر و در نظر گرفتن مسئلة فقر شهری امری ضروری به نظر می­رسد.